Σελίδες

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

απαραδεκτοι.................

Ισως καπου μεσα στο βαθος του μυαλου μου να το ηξερα. Ομως οι συνθηκες,  ειναι τοσο τραγικες που πραγματικα με εκαναν να μην θελω να πιστευω τιποτ'αλλο απο το οτι επιτελους ο κοσμος ξεσηκωνεται, επαναστατει, αρχιζει πραγματι να δειχνει μια ωριμοτητα, οπως αρμοζει σε καθε πολιτισμενο λαο και μια υπευθυνοτητα απεναντι στον εαυτο του, στην οικογενεια του, στη πατριδα του. Εκανα λαθος. Δυστυχως φαινεται οτι την πρωτη μεγαλη μαχη την κερδισε το παρακρατος και ο φασισμος. Ειναι ομως ετσι: Με τη πρωτη αναλυση ετσι φαινεται. Ομως το σιγουρο δειγμα φαινεται στη δευτερη αναλυση και αυτη μου λεει αλλα. Μου λεει οτι δεν χαθηκε καμμια μαχη γιατι πολυ απλα δεν δοθηκε και καμμια μαχη. Οχι δεν ειναι μια σκεψη βιαστικη και απογοητευσης αυτη. Ειναι μια διαπιστωση πολυ ωριμη κατα τη γνωμη μου η οποια ερχεται μετα απο ''τσεκαρισμα'' καθημερινο'' απο τη πλευρα μου της'' συνθεσης'' με την οποια κατεβηκε να παιξει η ομαδα των αγανακτισμενων εκτος εδρας......Κατεβηκε λοιπον να παιξει σ'ενα φαινομενικα φιλοξενο αλλα οπως φανηκε στη πραξη εντελως αφιλοξενο γηπεδο, με ανισες συνθηκες και το βασικοτερο......χωρις κοσμο. Και αιτιολογω τα λεγομενα μου. Το γηπεδο ηταν αφιλοξενο γιατι ενω ολα φαινοντουσταν ηρεμα και και καλα,οι ρουφιανοι αναμεσα στον πραγματικα αγανακτισμενο κοσμο μπορει να ηταν και περισσοτεροι απ'οσους μπορει να φανταστει και ο πιο μετριοπαθης. Οι συνθηκες λοιπον εκ'των πραγματων ειναι ανισες γιατι πως να προχωρησει οτιδηποτε ειχαμε στο μυαλο μας οταν εχεις τους ρουφιανους και τους προβοκατορες κρατικους και παρακρατικους να κανουνε μπαχαλο οτιδηποτε καλο πηγαινε να γινει: Αλλα το βασικοτερο ολων ειναι ο κοσμος. Ας μη γελιομαστε, η ομαδα επαιζε ολο αυτο το διαστημα χωρις κοσμο. Εκτος βεβαια αν θεωρησουμε κοσμο ολους αυτους που ερχονταν τις Κυριακες με ενα καλαμποκι στο χερι,γεματοι θεωριες, με υφος αγανακτισμενου και αποφασισμενου, αλλα........στις δυσκολες....λαγοι. Ναι λαγοι. Οπως τα λαγουδακια ακουνε τη τουφεκια του κυνηγου και δεν ξερουν που να κρυφτουν ετσι ακριβως ηταν και ο κοσμος που περιμεναμε να πλαισιωσει την ομαδα. λαγοι.
Στις δυσκολες λοιπον και κρισιμες στιγμες του παιχνιδιου αυτοι ηταν ανυπαρκτοι. Το τραγικοτερο δε ολων και αυτο που με θλιβει αφανταστα, ειναι οτι την ιδια ωρα που καποιοι πραγματικα αποφασισμενοι και με ανεπτυγμενο το αισθημα της ευθυνης και της περηφανιας πολιτες αυτης της χωρας, εδιναν και τη ψυχη τους ακομα σε συνθηκες πραγματικης μαχης απεναντι σε βαρβαρους και χωρις κανενα οριο κατασταλτικους μηχανισμους και την ωρα που τα κεφαλια ανοιγαν σαν τα καρπουζια και το ξυλο ηταν ανελεητο ακομα και σε οτι πεταγε πανω απο το ''πεδιο μαχης'', οι περισσοτεροι ''αγανακτισμενοι'' Ελληνες, ηταν ''αλλου''. Σαν να μην συνεβαινε τιποτα γυρω τους οι ξυπολητοι καλοπερασακηδες, ειχαν κατακλυσει τις καφετεριες, και τις παραλιες και απολαμβαναν απο την τηλεοραση τα οσα συνεβαιναν στη ''διπλανη τους χωρα'', γιατι οπως φαινεται τελικα, καποιοι και δυστυχως αυτοι ειναι πολλοι, φερονται σαν ολα αυτα που συμβαινουν στη χωρα μας να γινονται καπου αλλου....δεν εχω να πω κατι αλλο. Ολα αυτα τα καταγραφει η ιστορια,καθε ενας απο μας αναλαμβανει την ευθυνη των πραξεων του, το μονο που εχω να πω ειναι οτι κατα τη γνωμη μου η μεγαλυτερη μεριδα των συμπολιτων μας ηταν επιεικως απαραδεκτοι..........