Το ειδα μπροστα στα ματια μου και δεν μπορουσα να πιστεψω οτι ειναι αληθεια,οτι δεν το φανταζομαι, δεν ειναι δυνατον να συμβαινει μπροστα μου
αναλογιστηκα, μηπως δεν ειναι ετσι; Μηπως ηταν κανενα σακι με πατατες που
επεσε απο αυτο το φορτηγο και δεν βλεπω καλα; Και ομως δεν ηταν σακι αυτο που επεσε , ηταν ενας ανθρωπος, ενας ανθρωπος σαν και σενα και σαν εμενα, με μια μονο διαφορα. Αυτο το παλληκαρι,ο Κουρδος οπως μας συστηθηκε μετεπειτα που ταξιδευε γαντζωμανος κατω απο αυτο το φορτηγο απο το Αργος ισα με δω στα διοδια της αττικης οδου στο ρουπακι Ελευσινας οπου βρεθηκαμε μαζι με τα αλλα παιδια του κινηματος την περασμενη Κυριακη 3 του απριλη εξαντλημενος απο την ταλαιπωρια και μη αντεχοντας αλλο την οδυσεια του ειχε μια ατυχια. Ειχε την ατυχια να πεσει στα διχτυα αυτων των αθλιων εμπορων των ψυχων αυτων των απανθρωπων τυπων που χωρις κανενα ελεος και ουτε ψηγμα ανθρωπιας εκμεταλλευονται ανθρωπους σαν και αυτο το παλληκαρι και ενω τους υποσχονται
τον παραδεισο και απ'οτι γνωριζω εναντι πολλων χιλιαδων δολλαριων τους πετανε σαν και παλια στις ρωμαικες αρενες και στα αρπαχτικα που εχουνε στησει τα διχτυα τους στη ''δημοκρατικη και πολιτισμενη'' χωρα μας που με τη σειρα τους τους ''περιποιουνται αναλογως''. Αν ειχα εστω και ενα ιχνος αμφιβολιας μεχρι σημερα γι'αυτους τους ανθρωπους, για το πως πρεπει να ειναι η σταση μου απεναντι τους νομιζω πια οτι δεν υπαρχει. Βλεποντας τον να προσπαθει σαν ζαλισμενο κοτοπουλο να σταθει στα ποδια του και μετα να κοιταει χαμενος στο πουθενα δεξια και αριστερα αναμεσα απ'τα αυτοκινητα προσπαθωντας να φτασει σε μια ακρουλα συγκλονιστηκα. Αισθανηκα ασχημα, ειδα μπροστα μου ολη τη βαρβαροτητα και την αθλιοτητα που υπαρχει στη κοινωνια μας απεναντι στους αδυναμους και τους ανυπερασπιστους. σαν να' νιωσα λιγο εξοργισμενος, λιγο πικραμενος, δεν ξερω ισως να σαστισα και λιγο απο τη σκηνη που μολις εκτυλιχθηκε μπροστα μου, ομως σιγουρα ενοιωσα ντροπη. Ντροπη για μενα που μεχρι τωρα δεν καταλαβαινα απολυτως το δραμα τους ντροπη για τους αλλους που δεν νοιαζονται και οργη, μια μεγαλη οργη γ'αυτους τους αθλιους, τους βρωμερους υπηρετες της παγκοσμιοποιησης και του κερδους ντοπιους και ξενους , δεν εχει σημασια απο που προερχονται γιατι η βρωμια και αλητεια δεν εχει πατριδα, δεν εχει ορια, εχει ομως τον ιδιο σκοπο και υπηρετουν τον ιδιο θεο.. ΤΟ ΠΟΤΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΧΡΗΜΑ?? ΝΤΡΟΠΗ
ΥΓ. Το παραπανω συμβαν ειχε και ενα καλο.
Με πεισμωσε περισσοτερο για να μπορω με οσες δυναμεις διαθετω να μαχομαι για να υπερασπιζω το δικαιο...................
ΥΓ.2 αχ βρε θυμα αχ βρε ψωνιο αχ βρε συμβολο αιωνιο αν ξυπνησεις μονομιας θαρθει αναποδα ο ντουνιας.................
αναλογιστηκα, μηπως δεν ειναι ετσι; Μηπως ηταν κανενα σακι με πατατες που
επεσε απο αυτο το φορτηγο και δεν βλεπω καλα; Και ομως δεν ηταν σακι αυτο που επεσε , ηταν ενας ανθρωπος, ενας ανθρωπος σαν και σενα και σαν εμενα, με μια μονο διαφορα. Αυτο το παλληκαρι,ο Κουρδος οπως μας συστηθηκε μετεπειτα που ταξιδευε γαντζωμανος κατω απο αυτο το φορτηγο απο το Αργος ισα με δω στα διοδια της αττικης οδου στο ρουπακι Ελευσινας οπου βρεθηκαμε μαζι με τα αλλα παιδια του κινηματος την περασμενη Κυριακη 3 του απριλη εξαντλημενος απο την ταλαιπωρια και μη αντεχοντας αλλο την οδυσεια του ειχε μια ατυχια. Ειχε την ατυχια να πεσει στα διχτυα αυτων των αθλιων εμπορων των ψυχων αυτων των απανθρωπων τυπων που χωρις κανενα ελεος και ουτε ψηγμα ανθρωπιας εκμεταλλευονται ανθρωπους σαν και αυτο το παλληκαρι και ενω τους υποσχονται
τον παραδεισο και απ'οτι γνωριζω εναντι πολλων χιλιαδων δολλαριων τους πετανε σαν και παλια στις ρωμαικες αρενες και στα αρπαχτικα που εχουνε στησει τα διχτυα τους στη ''δημοκρατικη και πολιτισμενη'' χωρα μας που με τη σειρα τους τους ''περιποιουνται αναλογως''. Αν ειχα εστω και ενα ιχνος αμφιβολιας μεχρι σημερα γι'αυτους τους ανθρωπους, για το πως πρεπει να ειναι η σταση μου απεναντι τους νομιζω πια οτι δεν υπαρχει. Βλεποντας τον να προσπαθει σαν ζαλισμενο κοτοπουλο να σταθει στα ποδια του και μετα να κοιταει χαμενος στο πουθενα δεξια και αριστερα αναμεσα απ'τα αυτοκινητα προσπαθωντας να φτασει σε μια ακρουλα συγκλονιστηκα. Αισθανηκα ασχημα, ειδα μπροστα μου ολη τη βαρβαροτητα και την αθλιοτητα που υπαρχει στη κοινωνια μας απεναντι στους αδυναμους και τους ανυπερασπιστους. σαν να' νιωσα λιγο εξοργισμενος, λιγο πικραμενος, δεν ξερω ισως να σαστισα και λιγο απο τη σκηνη που μολις εκτυλιχθηκε μπροστα μου, ομως σιγουρα ενοιωσα ντροπη. Ντροπη για μενα που μεχρι τωρα δεν καταλαβαινα απολυτως το δραμα τους ντροπη για τους αλλους που δεν νοιαζονται και οργη, μια μεγαλη οργη γ'αυτους τους αθλιους, τους βρωμερους υπηρετες της παγκοσμιοποιησης και του κερδους ντοπιους και ξενους , δεν εχει σημασια απο που προερχονται γιατι η βρωμια και αλητεια δεν εχει πατριδα, δεν εχει ορια, εχει ομως τον ιδιο σκοπο και υπηρετουν τον ιδιο θεο.. ΤΟ ΠΟΤΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΧΡΗΜΑ?? ΝΤΡΟΠΗ
ΥΓ. Το παραπανω συμβαν ειχε και ενα καλο.
Με πεισμωσε περισσοτερο για να μπορω με οσες δυναμεις διαθετω να μαχομαι για να υπερασπιζω το δικαιο...................
ΥΓ.2 αχ βρε θυμα αχ βρε ψωνιο αχ βρε συμβολο αιωνιο αν ξυπνησεις μονομιας θαρθει αναποδα ο ντουνιας.................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου