Σελίδες

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

θελω να φωναξω αλλα φοβαμαι μην τους.....ξυπνησω???

Δεν φανταζομουνα ουτε στο χειροτερο μου ονειρο οτι θα εφτανα σ'αυτο το σημειο ''απογνωσης'' για το πως πρεπει να αντιδρασω σε σχεση με τη μεγαλη δυστυχως πλειψηφια των Ελληνων σχετικα με την παθητικη σταση που τηρουν στα οσα εξωφρενικα και απαξιωτικα συμβαινουν εις βαρος τους, για την κυριολεκτικα σταδιακη παραδοση του απο τους προδοτες πολιτικους μας στα νυχια των αρπαχτικων του διεθνους κεφαλαιου και το ξεπουλημα ολης της χωρας. Θελω να κλαψω, αλλα ειμαι περηφανος και δεν μπορω. Θελω να γελασω, αλλα δεν μου βγαινει. Θελω να τους βρισω, αλλα θα φανω πολυ μικρος απεναντι τους. Τους βλεπω να κλαινε απο απογνωση αλλα δεν αντιδρανε. Διαμαρτυρονται απο τον καναπε τους αλλα μολις σηκωνοντα απο κει ειναι ''πιασμενοι''. Τους λεω, ''κουνηθειτε'' καντε κατι για σας, οχι για μενα, για τα παιδια σας, για το μελλον τους, καλα δε σας νοιαζει τιποτα; Ειναι αμηχανοι, φοβισμενοι, καποιοι ισως να ειναι και λιγο βολεμενοι αλλα μεχρι ποτε; Δεν βλεπουνε μπροστα; Δεν καταλαβαινουνε τιποτα; Καθημερινα τους ανακοινωνουνε και νεα μετρα και αλλα και αλλα και το βλεπουνε σαν κατι φυσιολογικο . Δουλεια μπορει να μη βρισκουνε, αλλα δεν πειραζει, εχει ο θεος. Το σπιτι τους βγαινει στο πλειστηριασμο, αλλα δεν τρεχει τιποτα, θα ''δουλεψουμε'' να παρουμε αλλο, ''εδω μπορει και να γελαμε''. Το παιδι τους δεν εχει να φαει, αλλα θα κλαψει θα κλαψει θα σταματησει, τι θα κανει το σκασμενο. Αλλα εγω εκει. Επιμενω, δεν το βαζω κατω, τους εχω γινει....τσιμπουρι. Που θα μου παει; Καποιους θα τους ξεκολλησω εξαλλου το λεει και ο λαος. Ο επιμενων νικα και γω επιμενω, επιμενω και προσπαθω να τους ξυπνησω, βεβαια εχω μια επιφυλαξη μην τυχον και ξυπνησουν αποτομα και τρομαξουνε απο αυτο που θα δουνε μπροστα τους, αλλα εγω εκει. που θα μου παει??????????????????? 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου